ในเวลา ( 2541 )
ในเวลา เป็นกวีนิพนธ์ที่แสดงความคิดแหลมคมด้วย
เนื้อหาหลากหลายโดยกวีสามารถจับจังหวะลีลาของโคลง
ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย มาเรียงร้อยให้เห็นอัจฉริยลักษณ์ของ
กวีนิพนธ์ไทยอย่างช่ำชอง สร้างจินตภาพ กระทบอารมณ์ และให้ความรู้สึก ลึกซึ้ง
กวีใช้เวลาเป็นกรอบนำเสนอความคิดที่ว่า สรรพสิ่งล้วนเวียนว่ายอยู่ในมิติของกาลเวลา มนุษย์ต้องต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงอันเป็นสัจจะของโลกและชีวิตอยู่ตลอดเวลา มนุษย์กับเวลาเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันอย่างกลมกลืนจนไม่อาจแยกจากกันได้
แรคำ ประโดยคำ ปลุกเร้าจิตสำนึกให้ผู้อ่านเห็นว่า ท่ามกลางกระแสแห่งกาลเวลาและมายาคติในโลกปัจจุบันนั้น การมีมโนสำนึกอันประณีตจะทำให้มนุษย์สามารถสัมผัสความละเอียดอ่อนของสรรพสิ่งที่เกี่ยวข้องกับชีวิตได้ หากปราศจากการตระหนักในมโนสำนึกอันประณีตนี้แล้ว มนุษย์ก็จักถูกกลืนด้วยกาลเวลา กวีทำให้ฉุกคิดและหวนกลับมามองโลก มองชีวิตด้วยความมีสติ สุขุมรอบคอบ ด้วยจิตใจที่รู้เท่าทันความเปลี่ยนแปลงของโลกและกาลเวลา
ในเวลาเป็นกวีนิพนธ์ที่นำเสนอความคิดอันเป็นสากล เป็นอกาลิโก และ มีสุนทรียรสแห่งวรรณศิลป์ แม้กวีกล่าวถึงสิ่งธรรมดาสามัญใกล้ตัว แต่ด้วยชั้นเชิงการประพันธ์และความคิดละเอียดซับซ้อน ทำให้ผู้อ่านตีความได้หลายนัย ในเวลาจึงเป็นบทกวีที่ชวนให้อ่านอย่างไตร่ตรอง ผู้อ่านสามารถ เข้าใจ เข้าถึง และประจักษ์ในคุณค่าของสารที่ผู้เขียนนำเสนอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น