บ้านเก่า ( 2544 )
บ้านเก่าสื่อความคิดของกวี โดยเรียงร้อยประสบการณ์และสิ่งธรรม-
ดาสามัญรอบตัว ซึ่งคนทั่วไปอาจมองข้าม กวีสังเกตสังคมด้วยสัมผัสอัน
ละเอียดอ่อนจากมุมมองเฉพาะตัวที่โดดเด่น โดยมีภาพ “บ้านเก่า” ซึ่งแสดงวิถีชีวิตดั้งเดิมเป็นพื้นฉากเขาเองเห็นความเปลี่นแปลงของสังคมเมือง โดยเฉพาะกระแสบริโภคนิยมและเทคโนโลยีสมัยใหม่ ที่รุกเข้ามาลบภาค “บ้านเก่า ” ไปทีละน้อย
ถึงแม้จะไม่สมบูรณ์แบบในลีลาภาษา แต่รวมกวีนิพนธ์บ้านเก่า มีความโดดเด่นในกลวิธีทางวรรณศิลป์ โดยเฉพาะการนำสิ่งตรงข้ามหรือคล้ายคลึงมาเชื่อมโยงทาบเทียบกัน และด้วยนำเสียงที่อ่อนโยนกับท่าทีความคิดของผู้อ่านอยู่ในที ทำให้หนังสือกวีนิพนธ์เรื่องนี้สามารถสื่อสารสิ่งที่กวีต้องการจะถ่ายทอด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น