ประวัติย่อ คำพูน บุญทวี ผู้แต่งวรรณกรรมซีไรต์ เรื่องลูกอีสาน ปีพ.ศ.2522
คำพูน (หรือชื่อเดิมว่านายคูน) บุญทวี เกิดเมื่อวันที่ ๒๖ มิถุนายน ๒๔๗๑
ที่บ้านทรายมูล ตำบลทรายมูล กิ่งอำเภอทรายมูล จังหวัดยโสธร บิดาเป็นครู
ประชาบาล ชื่อนายสนิท บุญทวี มารดาชื่อนางลุน บุญทวี เป็นบุตรคนโตใน
จำนวนพี่น้องทั้งหมด ๗ คน สำเร็จการศึกษาชั้นประถมปีที่ ๔ ที่โรงเรียนในบ้านเกิด
และชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖ ที่โรงเรียนสายปรีชาบัณฑิต จังหวัดยโสธร
คำพูนเริ่มเขียนหนังสือเมื่อปี พ.ศ.๒๕๑๓ เรื่องสั้นเรื่องแรกที่เขาส่งไปยัง
นิตยสารฟ้าเมืองไทย คือเรื่อง รักในเหวลึก แต่อาจินต์ ปัญจพรรค์ เปลี่ยนชื่อให้ใหม่
เป็นนิทานลูกทุ่ง จนถึงปีพ.ศ.๒๕๑๖ เขาเขียนเรื่องสั้นได้ประมาณ ๑๐ เรื่องและยัง
มีเรื่องสั้นขนาดยาวอีก ๓ เรื่อง ในช่วงนี้เอง อาจินต์ ปัญจพรรค์ แนะนำให้คำพูน
อ่านหนังสือแปลเรื่อง บ้านเล็กในป่าใหญ่ (ของ ลอร่า อิงเกิลไวล์เดอร์) จึงทำให้เขา
เกิดแรงบันดาลใจ เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตความเป็นอยู่ของคนชนบทในอีสาน
เขาจึงลงมือเขียน หลังจากนั้นมา คำพูนได้ผลิตผลงาน เขียนออกมาเรื่อยๆ โดย
เฉพาะเรื่องสั้น และนวนิยาย เช่น เลือดอีสาน, คำให้การของคนคุก, หอมกลิ่นปลาร้า,
ชุดนักเลงลูกทุ่ง เป็นต้น ปัจจุบันคำพูนเขียนหนังสือเป็นอาชีพ
คำพูน บุญทวี เคยเป็นอดีดผู้ประกอบอาชีพหลากหลาย ตั้งแต่ระดับที่มีสถานะในสังคมคือเป็นข้าราชการในตำแหน่งครู และผู้คุม จนกระทั่งถึงอาชีพคนถีบสามล้อ
งานเขียนเขาเริ่มขึ้น เมื่อเขาลาออกจากราชการมุ่งประกอบอาชีพนักเขียนเต็มตัวเมื่ออายุ 44 หลังจากเขียนหนังสือได้เพียง 4 ปี เขาก็ประสบความสำเร็จงดงาม ทำให้อาชีพนักเขียนของ คำพูน บุญทวี รุ่งโรจน์อย่างเห็นได้ชัดในระยะเวลาไม่ถึง 10 ปี
งานของคำพูน บุญทวี เป็นงานประเภท “สีสันท้องถิ่น” (Local Color) ที่สะท้อนให้เห็นถึงสาระชีวิตของคนอีสาน การกิน การอยู่ ตลอดจนวัฒนธรรมประเพณีความเชื่อต่างๆ ตั้งแต่เกิดจนตาย ซึ่งได้มีผู้ศึกษาวิเคราะห์ไว้แล้ว รวมตลอดทั้งเรื่องสีสัน ของเรื่องและ บรรยกาศชีวิตคนอีสานด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น